De afwikkeling van zorgplichtclaims. Een onderzoek naar het adequater oplossen van affaires rondom retail producten en dienstverlening op de financiële markten

Boekbespreking. Van Hattum heeft het beslechten en voorkomen van zorgplichtclaims, met name op het gebied van financiële dienstverlening, onderzocht. Ze doet aanbevelingen om zorgplichtclaims ‘adequater’ af te wikkelen en te voorkomen. Zo zou de transparantie bij de interne klachtenprocedure van aanbieders versterkt moeten worden. Ook ziet Van Hattum hier een rol voor de collectieve actie: ze beveelt aan een collectieve schadevergoeding in te voeren, financieringsmogelijkheden voor third party funding van collectieve acties te vergroten, een claimtoezichthouder in te stellen en daarmee de Exclusieve Belangenbehartiger in het Wetsvoorstel collectieve schadevergoedingsactie te schrappen. Collectieve schikkingen moeten worden gestimuleerd. Daarnaast bepleit Van Hattum dat een grotere rol voor de Autoriteit Financiële Markten (AFM) ten aanzien van zorgplichtclaims moeten worden ingeruimd.

Het boek biedt zeker interessante inzichten. Door de responsieve evaluatie geeft het boek met name inzichten in de visies van de betrokken actorgroepen zoals collectieve belangenbehartigers (bijvoorbeeld de VEB), claimentiteiten en toezichthouders (bijvoorbeeld de AFM). Deze methode brengt echter nadelen met zich. Een ervan is dat andere perspectieven onderbelicht blijven. De aanbevelingen uit het veld worden niet of marginaal getoetst aan consumentenbelangen, aan het recht of aan normatieve, maatschappelijke waarden. De analysemethode van de interviews is niet altijd duidelijk. Zo constateert Van Hattum dat er kritiek bestaat op de Claimcode. Dit wordt geïllustreerd met een fragment uit het transcript (p. 147). Het zou nuttig zijn geweest als Van Hattum duidelijk had gemaakt hoe breed deze kritiek wordt gedeeld: was dit interview de enige plek waar deze kritiek werd gegeven, of hebben andere geïnterviewden hier ook iets over opgemerkt? Elders geeft de auteur er wel blijk van dat sommige oplossingen niet op voldoende draagvlak kunnen rekenen bij de actorgroepen (p. 130). Hoe dit draagvlak getoetst is en welk ‘minimum’ geldt, wordt echter niet weergegeven.

Natuurlijk kan van een proefschrift niet gevraagd worden om een pasklare oplossing te geven voor de geschetste problematiek, noch om alle perspectieven mee te wegen. Een limitering tot bepaalde perspectieven kan zeker legitiem zijn. In de discussie rondom zorgplichten en massaschade heeft dit proefschrift dan ook zeker meerwaarde en biedt het een aanzet tot verder onderzoek. (JvM)

B. van Hattum
De afwikkeling van zorgplichtclaims. Een onderzoek naar het adequater oplossen van affaires rondom retail producten en dienstverlening op de financiële markten
Diss. UvA, Boom Masterreeks, Den Haag: Boom juridisch 2018, 338 p., € 75

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *